Donderdag 10 januari: hip hip hoera!
Lang zal ze leven Lang zal ze leven Lang zal ze leven in de gloria In de gloria, in de gloria! Hip hip hip, hoera! (x6)
Harte verjaart vandaag, ze wordt 6, toch wel een speciale leeftijd. Nog intenser dan anders beleven papa en mama een verjaardag van een van de kinderen.
Harte slaapt eerst goed uit, het schoolgaan en de kine zal haar toch vermoeien. Mama heeft een chocoladecake mooi versierd, Harte zal hiermee in de klas trakteren. Voor zover we het gehoord hebben wordt het een leuk feestje, met uiteraard de kroon die niet mag ontbreken.
Op het werk krijgt papa ondertussen van de collega’s kadootjes voor Harte, Tijl en Jenne en voor de ouders. Een emotioneel moment met veel tranen. Van dankbaarheid en verdriet tegelijk. Een vreemd moment waar de collega’s vooral sprakeloos zijn, maar het toont hoe emotioneel zwak je eigenlijk staat.
Gisteren hebben papa en mama ook minder leuk nieuws gekregen. Een oude kennis, die we vooral vanop chirocursussen kenden, besloot uit het leven te stappen, hij was amper 32. En ook al heb je die persoon al vele jaren niet gehoord of gezien, die contacten uit het verleden lieten een indruk na, ’t is absoluut geen leuk nieuws. Heel wat oude chirovrienden die ons uit het niets een hart onder de riem staken, maken nu zelf een heel moeilijke situatie mee, ook voor hen is het leven onrechtvaardig. Vaarwel Marijn, het ga je goed.
Er wordt ’s avonds gevierd: kidibull, chips, pizza, veel kaartjes, kadootjes, bezoek en telefoontjes (oma’s en opa, tante Lieveke, Toon, Govert, Jeppe, Pascale en Frieke, Anjes, …) . Al bij al geraken de kinderen nog relatief op tijd in bed. En dat zal nodig zijn, vrijdag wordt een zware dag.