Vrijdag 11 januari 2013
De wekker loopt vandaag extra vroeg af, om 6u15. We moeten om 08 u al in Leuven zijn zodat ze al het medicijn kunnen toedienen waarvoor ons Harte binnen het Herbyprotocol geselecteerd is. Oma Paule heeft er geen probleem mee om een uur vroeger dan anders te komen en het ochtendritueel voor Tijl en Jenne te doen en hen naar respectievelijk de school en de crèche te brengen.
In Gasthuisberg aangekomen hebben we helaas weer te maken met communicatiestoornissen. Voor het medicijn Temodal moet Harte twee uur voordien nuchter zijn en ze moet het een uur voor de bestraling innemen. Na de bestraling zal ze via infuus de Avastin krijgen. Aan de telefoon hadden ze niets gezegd over nuchter zijn of niet. Mama besluit voor de zekerheid Harte nuchter te houden en gewoon de brooddoos mee te nemen. Aan de verpleegpost vragen we of Harte mag eten, ze heeft immers honger. Ze kijken de papieren na en zeggen dat ze mag eten, wat achteraf niet waar blijkt te zijn, voor de Temodal moet je dus nuchter zijn…We vrezen dat het hele schema nu verlaat zal worden, maar de artsen laten weten dat ze de timing toch zullen volgen. Als een volleerde pillenneemster slikt ze de drie pillen chemo in met een beetje water.
Ondertussen krijgen papa en mama de hele uitleg over de chemotherapie zelf. 40 dagen lang elke dag 3 pillen, om de twee weken een baxter, en na de bestraling begin maart elke 4 weken 5 dagen pillen nemen. En dat minstens een jaar lang. Het zal puzzelen worden, en aanpassen. We beseffen dat we nu echt van start gegaan zijn.
Om half elf is het zover, de bestraling bij machine nummer 5. Eerder was er al gebeld om te zeggen dat we ons niet moesten haasten want de machine was stuk… 10u18 is niet nodig. Met gemengde gevoelens gaan we naar de bestralingsafdeling, het echte werk zal nu echt van start gaan. De mensen van bij de bestralingsafdeling zijn superlief, echt waar. Het is al goed in Leuven op dat vlak, maar deze mensen zijn nóg liever
Harte doet het schitterend, helemaal alleen in de bunker met Minnie en Laïs die uit de ceedeespeler klinken. Vooraf aarzelt ze nog, ze geeft meermaals aan niet te willen en blijft nogal hangen. Maar samen met de verpleging kunnen we ze snel overtuigen op de tafel te gaan liggen en het gezichtsmasker te laten vastzetten. De ceedee wordt opgezet, Minnie wordt stevig vastgehouden, papa en mama kunnen alles van buitenaf volgen. We zien op het scherm dat Harte ontzettend stil blijft liggen enkel Minnie wordt regelmatig wat harder vastgenomen. Ze steekt haar duim omhoog, achteraf zegt Harte spontaan dat ze helemaal niet bang was, flinke Bie!
Nog even terug naar de dagkliniek, voor de Avastin. En daar begint het mindere deel van de dag. Prinses Harte wordt misselijk en moet veel overgeven, het is toch schrikken dat ze direct na bestraling en medicijnen hiervan al zoveel last heeft. Dit wordt toegeschreven aan de Temodal, de pilletjeschemo van de ochtend. Ze krijgt Litican en nog een ander pilletje, dat laatste helpt beter. We verschieten, maar weten nu wel waaraan we ons kunnen verwachten, hopelijk wordt dat op termijn minder erg. We kunnen Harte overtuigen haar Ipad even aan de kant te laten en te rusten. Ze slaapt geruime tijd, het is 14u als we uiteindelijk naar Mechelen mogen vertrekken. Met een zakje Temodalpillen voor de komende week, een voorschrift voor een mondspoelmiddel, een voorschrift voor medicijnen tegen misselijkheid en een boekje vol tips hoe infecties te vermijden.